بررسی نقش واسطه ای سبک دلبستگی در رابطه بین سبک فرزند پروری و تعهد زناشویی در دانشجویان متاهل دانشگاه علامه طباطبایی

تعهد زناشویی حدی است که در آن افراد دیدگاه بلند مدتی روی ازدواجشان دارند، برای رابطه شان فداکاری می کنند، برای حفظ و تقویت همبستگی اتحادشان قدم بر می دارند و با همسرشان حتی هنگامی که ازدواجشان پاداش دهنده نیست می مانند. پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش واسطه ای سبک های دلبستگی در رابطه بین سبک های فرزند پروری و تعهد زناشویی در دانشجویان متاهل دانشگاه علامه طباطبایی انجام گرفت.جامعه مورد مطالعه این پژوهش دانشجویان متاهل دانشگاه علامه طباطبایی در سال تحصیلی 88-89 بودند.که نمونه مورد نظر که شامل 120 دانشجوی متاهل بودند به صورت دردسترس از این جامعه انتخاب گردیدند و ابزارهای پژوهش بین آنها توزیع گردید و تکمیل شد. ابزارهای این پژوهش پرسشنامه اقتدار والدینی(فرم پدر و فرم مادر)، پرسشنامه سبک دلبستگی و پرسشنامه تعهد زناشویی است. پس از تحلیل داده ها نتایج نشان داد که بین متغیرهای سبک فرزند پروری و سبک دلبستگی در دانشجویان متاهل مرد و زن رابطه وجود دارد که به این ترتیب فرضیه اول و دوم این پژوهش تایید گردید. فرضیه سوم پژوهش رد شد به این ترتیب بین سبک فرزندپروری با تعهد زناشویی با همایندی سبک دلبستگی در مردان رابطه معنادار یافت نشد. بین سبک فرزندپروری با تعهد زناشویی با همایندی سبک دلبستگی در زنان رابطه معنادار یافت شد که به این صورت فرضیه چهارم پژوهش نیز تایید گردید. همچنین نتایج نشان دادند که تفاوتی در رابطه بین سبک دلبستگی با میزان تعهد زناشویی در زنان و مردان وجود ندارد، بدین معنی که فرضیه پنجم این پژوهش نیز رد شد.